Om jaloers op te worden

Dat gebeurt niet vaak, dat je kleding maakt voor je zoon van een half jaar, en dat je dat kledingstuk dan eigenlijk ook wel graag voor jezelf zou willen hebben.
Dat is wel wat er gebeurde nadat ik deze trui klaar had.

Ik heb erg lang nagedacht hoe ik dit stofje zou verwerken. Er moest een andere stof bij, anders zou het te druk worden, maar nergens kon ik de grijs vinden die ik nodig had (in de juiste dikte en stof). Het moest dus zwart worden. Toen ik de zwarte stof in huis had, vond ik het toch niet mooi. Toen viel me ineens de achterkant van de stof op. Precies wat ik zocht! Binnen een half uur was de trui geknipt en in elkaar gezet.

Ja, je ziet het goed, het eerste spuugvlekje zit er al op...

Als patroon heb ik een basispatroon voor een trui gebruikt (overgetekend van een bestaande trui). De kraag is een dubbelgevouwen reep stof, rond afgeknipt aan de uiteindes (zodat het een uitgerekte ovaal lijkt als je hem openklapt). De volgende keer maak ik de kraag iets minder hoog, verder is de trui een succes!

En zelfs het patroon loopt door! (aan de andere kant niet, vandaar dat ik deze kant laat zien :))

Als iemand weet waar ik het stofje kan kopen, hoor ik het graag! Ik heb het van het stoffenspektakel, 2 jaar geleden denk ik, maar bij latere edities kwam ik het nooit meer tegen. Ik zou graag zo'n zelfde trui maken, maar dan iets groter.